ثنا و شیر خوارگان حسینی

سلام بر حسین تشنه لب .....سلام بر غنچه خونین کربلا

ای ذبیح آب         پسر رباب          چقدر شدی زیبا

ای گواه من         بی گناه من        محو تو شده بابا

حاجی ششماهه ام                     سوی خدا می روی

حج تو گشته قبول                        راس جدا می روی

لای لای علی اصغرم

گهواره شده        بی تو بی صفا    بمیره برات مادر

مگه پاره شد       حلق نازکت         نمی یاد صدات اصغر

بزن دوباره به هم              لبای خشکیده تو

بیا ببندم علی                 گلوی ببریده تو

لای لای علی اصغرم

ای تير، خطا كن! هدفت قلب رباب است              يا حنجرة سوختة تشنة‌ آب است؟

كوتاه بيا تير سه شعبه، كمی آرام                      هوهو نكن اين شاپرك تب‌زده خواب است

او آب طلب كرده فقط، چيز زيادي است؟               گيرم كه ندادند ولی اين چه جواب است؟

رنگش كه پريده، دو لبش مثل دو چوب است         نه، تير! تونه، چارة كارش فقط آب است

اين طفل گناهی كه نكرده كمي انصاف                اينجاست،‌ ببينيد كه حالش چه خراب است

            اين مرثيه را ختم كنيد آی جماعت!                                 

يك جرعه نه، يك قطره دهيدش كه ثواب است

(حیف داشتم می نوشتم که یکمرتبه تمام صفحه رفت و باید دوباره بنویسم انشای من هم که زیاد خوب نیست هر چی می نوسم دست و پا شکسته است...ولی باز تلاش خودم را می کنم..)از سر می نویسم..........

عزیزم امروز صبح ساعت ٩ رفتیم مهدیه مراسم شیر خوارگان برای اینکه با رباب هم دردی کنیم نی نی های زیادی اونجا بودند............تو هم از اول تا اخر نق زدی و گریه کردی.......

با هزار زحمت ازت عکس گرفتم ......توی این ١٥ سال هر موقعه که می رفتم مراسم شیر خوارگان یا از تلوزیون تماشا می کردم می گفتم یعنی می شه من هم یه روزی نی نیم را سر دست بلند کنم و با حسین(ع)و اهل و بیتش همدردی کنم......

امروز یکمرتبه یاد سالهای قبل و ارزو هام افتادم و یک نگاه به توی ناز نازی کردم و یک بوس ابدار به اون لپت کردم.........ویه وشکون به خودم گرفتم و دیدن که واقعیت داره امسال با نی نی خودم میان اون همه جمعیت ایستادم کلی گریه کردم ولی تو دوست نداشتی که سر دست بلندت کنم...........

ای وای بر من بمیرم برای اون مادری که گلوی ٦ ماهه اش را با تیر سه شعبه با گلوی خشک و لب تشنه شهید کردند.....اون موقعه ها زیادنمی توانستم اون روز را تصور کنم ولی الان که مادر شده ام می فهمم که چه بر ان مادر مهربان و فداکار گذشته است............

الان که دارم برات می نویسم اسمان هم برای امام حسین (ع) و خاندانش دارد میگرید....تو هم در خواب نازی......می خواستم دنبال مامان جون برم حسینیه ولی ترسیدم تو دوباره مثل صبح اذیت بشی.

بابایی هم مثل هر سال به پای دیگهای نذری رفته تا برای ناهار فردا که تاسو عا باشد نذری بپزند و تا فردا صبح نمیاد و من و تو تنها هستیم.........انشاالله همه به حق امام حسین (ع) صحیح و سالم باشند........

    ای کاش گذاشته بودی چند تا عکس جالب ازت بگیرم حالا با همین ها هم بسنده میکنیم.

ثنا در مراسم شیر خوارگان حسینی 3/9/91........

وروجک و بابایی قبل از رفتن به مهدیه......